KINO MEWA
Złocieniecki Ośrodek Kultury
ul. Połczyńska 6
ZŁOCIENIEC
Złocieniecki Ośrodek Kultury
ul. Połczyńska 6
ZŁOCIENIEC
Złocienieckie Koło Filmowe
Złocienieckie Koło Filmowe tworzą ludzie. Nie ma tu prezesa ani prezeski, nie ma mentora ani mentorki. Tu Każdy jest ekspertem. Jest osoba prowadząca spotkanie, ale tylko dlatego, aby powiedzieć kilka słów na temat filmu tuż przed seansem i rozpocząć dyskusję tuż po nim.
Raz jest to dyskusja o filmie, bo w sali kinowej każdy ma prawo stać się krytykiem prezentowanego obrazu filmowego, odnieść się do wszelkich elementów kina gatunkowego, techniki filmowej, języka filmu, gry aktorskiej czy stylu konkretnego reżysera.
Innym razem- dyskusja po filmie, gdy zatrzymujemy się na głęboko poruszającej historii, zderzamy ją z własną perspektywą lub z punktem widzenia drugiej osoby. Czasami docieramy do punktu, gdzie mówimy jednym głosem i nie widzimy już miejsca na wprowadzenie nowej interpretacji, a czasami otwieramy kolejne wątki w dyskusji i, gdyby nie fakt, że rano trzeba wstać do pracy, to zapewne dyskusje mogłyby toczyć się znacznie dłużej.
Mnogość opinii, chęć rozmowy o filmach i o kinie w ogóle, bezpieczna przestrzeń i niemal rodzinna atmosfera- to całkiem niezły przepis na codzienną rutynę, a w zasadzie- środowa rutynę.
Bo od lat te wyjątkowe, jednorazowe pokazy światowego kina odbywają się w pierwszą środę miesiąca. Zapraszamy Wszystkich, którzy chcą się podzielić refleksją po filmie i Tych, którzy po prostu oczekują dobrego seansu.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
KINGA DOLATOWSKA:
Co mnie łączy z kinem?
Jestem edukatorką filmową z serca i z pasji do kina. Czasami czuję się jak Toto, zauroczony magią ekranu bohater „Cinema Paradiso”. Miałam ogromne szczęście, bo będąc dzieckiem oglądałam poranki filmowe nie tylko na sali kinowej, ale częściej z kabiny projekcyjnej, gdzie taśmy zmieniał mój ulubiony kinooperator, wujek Tadeusz.
Przez długi czas fascynował mnie teatr, więc ukończyłam studia edukacji artystycznej o specjalności teatralnej, ale podczas pisania pracy o związkach Melpomeny z X Muzą (sic!) wiedziałam już, że kino jest mi znacznie bliższe. I stało się, zostałam absolwentką praktycznej edukacji filmowej Warszawskiej Szkoły Filmowej i tego samego roku napisałam autorski program edukacji filmowej w szkole średniej, jako przedmiotu uzupełniającego dla klas humanistycznych. Rok później wraz Polskim Instytutem Sztuki Filmowej otworzyłam pierwszą w województwie zachodniopomorskim Pracownię Filmotekową. Nadal uczę edukacji filmowej w liceum, jestem autorką scenariuszy edukacji medialno-filmowej, współpracowałam z Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej czy Interdyscyplinarnym Programem Edukacji Filmowo-Medialnej Kinoszkoła, zostałam mentorką w Spółdzielni Otwartej Edukacji SpołEd, współtworzyłam konferencje filmoznawcze w ośrodkach doskonalenia nauczycieli, aż ostatecznie otrzymałam nagrodę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii: edukacja młodego widza podczas 40. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni. Na osobny wpis zasługuje moja ulubiona współpraca z młodzieżą w Warsztacie Filmowym STACH, ale o tym chętnie opowiem przy innej okazji. Od 5 lat spełniam się prowadząc prelekcje i moderując dyskusje w Złocienieckim Kole Filmowym, gdzie czuję się, jak w grupie dobrych znajomych.
Jestem edukatorką filmową z serca i z pasji do kina. Czasami czuję się jak Toto, zauroczony magią ekranu bohater „Cinema Paradiso”. Miałam ogromne szczęście, bo będąc dzieckiem oglądałam poranki filmowe nie tylko na sali kinowej, ale częściej z kabiny projekcyjnej, gdzie taśmy zmieniał mój ulubiony kinooperator, wujek Tadeusz.
Przez długi czas fascynował mnie teatr, więc ukończyłam studia edukacji artystycznej o specjalności teatralnej, ale podczas pisania pracy o związkach Melpomeny z X Muzą (sic!) wiedziałam już, że kino jest mi znacznie bliższe. I stało się, zostałam absolwentką praktycznej edukacji filmowej Warszawskiej Szkoły Filmowej i tego samego roku napisałam autorski program edukacji filmowej w szkole średniej, jako przedmiotu uzupełniającego dla klas humanistycznych. Rok później wraz Polskim Instytutem Sztuki Filmowej otworzyłam pierwszą w województwie zachodniopomorskim Pracownię Filmotekową. Nadal uczę edukacji filmowej w liceum, jestem autorką scenariuszy edukacji medialno-filmowej, współpracowałam z Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej czy Interdyscyplinarnym Programem Edukacji Filmowo-Medialnej Kinoszkoła, zostałam mentorką w Spółdzielni Otwartej Edukacji SpołEd, współtworzyłam konferencje filmoznawcze w ośrodkach doskonalenia nauczycieli, aż ostatecznie otrzymałam nagrodę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii: edukacja młodego widza podczas 40. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni. Na osobny wpis zasługuje moja ulubiona współpraca z młodzieżą w Warsztacie Filmowym STACH, ale o tym chętnie opowiem przy innej okazji. Od 5 lat spełniam się prowadząc prelekcje i moderując dyskusje w Złocienieckim Kole Filmowym, gdzie czuję się, jak w grupie dobrych znajomych.
LOKALIZACJA:
